Mission: ImPAWsible
Mission: ImPAWsible to ratowanie świata przed złoczyńcami, rozbrajanie bomby atomowej w ostatnich sekundach, skakanie z samolotu bez spadochronu i grzebanie w śmieciach. Agent Omega, musi wyruszyć na misję, na której z pomocą gadżetów, sprytu oraz wielkiego apetytu na przekąski zinfiltruje bazę wroga. Przechytrzy strażników i ominie pułapki, by zdobyć to Coś, mityczny McGuffin, co pozwoli pokrzyżować plany geniusza zła. Ale cóż to? Agent Omega zdaje się kryć coś pod swoim płaszczem. O nie, to szopy! Już w kinach!
„Mission: ImPAWsible” jest grą autorstwa Stephena Hansa, przetłumaczoną przez Stowarzyszenie Dobra Strefa Fabularna. Trzy szopy pracze w jakiś niespodziewany sposób przejęły tożsamość Agenta Omegi i teraz to w ich łapkach leży powodzenie misji. By nie dać się zdemaskować, szopy stoją jeden na drugim, ubrane we wspomniany wcześniej trencz i starają się zachowywać po ludzku, tak by nie wzbudzić podejrzeń. Osoby grające mają do wyboru sześć futrzastych archetypów: mózg, buźka, cwaniak, geek, mięśniak, świr oraz trzy pozycje w trenczu. U samej góry głowa, po środku tułów i ręce, a na dole nogi i stopy. Dodatkowo na start przysługuje jeden specjalny przedmiot do wyboru w zależności od rodzaju postaci, na przykład kuloodporny parasol.
Kiedy postać chce wykonać akcję, która jest obarczona jakimś ryzykiem, gracz rzuca monetą. Orzeł to sukces, a reszka porażka i konsekwencje przedstawione przez mistrza gry. Gra czerpie z FitD, więc mamy tu analogię do pozycji i efektu. Przed rzutem wspólnie określamy wpływ, jaki postać ma na zmaksymalizowanie nagrody, czyli efektu, oraz zminimalizowanie ryzyka. Gracz może też spróbować szczęścia i rzucić monetą drugi raz, łącząc oba wyniki, aby uzyskać szansę na krytyczne powodzenie, ryzykując komplikacją, lub uniknąć porażki, narażając się na katastrofę, gdy wypadną dwie reszki. Wynik rzutu dwiema monetami modyfikuje stopień nagrody lub ryzyka.
Podręcznik dostarcza wygodne narzędzia osobie prowadzącej do śledzenia bieżących poziomów ryzyka i nagrody, losowania komplikacji oraz podejrzometru. Ten ostatni wskazuje na to, w jakim stopniu nietypowe zachowanie Agenta Omegi (czyli naszych szopów w trenczu) wzbudza podejrzenia osób postronnych. Jeśli dojdzie do zdemaskowania, do akcji wkracza Hycel, który postara się wyłapać futrzaste szkodniki. Oczywiście znalezienie innego przebrania i wykonywanie normalnych ludzkich czynności może zmylić trop.
Ponadto nieudane akcje mogą skutkować stresem, który w rezultacie może doprowadzić szopa do niepohamowanego turlania się. Na szczęście i na to jest rada w postaci przekąsek, które obniżają poziom stresu. Przekąski i inne cenne rzeczy można wygrzebać ze śmietników.
W podręczniku znajdziemy również sporo tabel losowych, pełnych różnych rodzajów śmieci, podłych złoczyńców, zwrotów akcji, filmowych lokacji, pułapek itp. Gra, pomimo niedużej objętości, zawiera rozdział o prowadzeniu sesji i konstruowaniu misji. Przygoda w „Mission: ImPAWsible” ma bardzo konkretną strukturę, która jest nawet ujęta w formularz misji. Można go sobie wypełnić przed sesją lub robić to ad hoc, losując z tabel. Do tego twórca zadbał o przykład misji oraz schemat przebiegu sesji. Całość w skrócie opiera się na Nikczemnym spisku i Podłym złoczyńcy w Dramatycznej lokacji. Celem gry jest zinfiltrowanie lokacji omijając zagrożenia i znalezienie McGuffin, czyli ten teges, za pomocą którego złol chce zrealizować swój plan.
Na uwagę zasługują zabawne i estetyczne ilustracje, dające wyobrażenie o tym, co może się dziać w czasie misji. Wyróżniki i ramki oraz inne zabiegi sprawiają, że treść łatwo się przyswaja. Największe wrażenie zrobiły na mnie pomoce dla osoby prowadzącej i cały rozdział o konstruowaniu misji i prowadzeniu sesji. Formularz i tabele losowe sprawiają, że w ciągu kilku minut mamy gotową przygodę. Mimo narzuconego schematu, zwariowana tematyka i ciekawe mechaniki pozwolą rozegrać wiele nietuzinkowych przygód. Już sama lektura podręcznika nasuwa szalone inspiracje, które chcę wykorzystać podczas sesji.
System w polskiej wersji językowej znajdziecie tutaj.
Dziękujemy Dobrej Strefie Fabularnej za udostępnienie kopi recenzenckiej.
~ Mączimer
Główna grafika zrobiona z wykorzystaniem obrazu z https://www.freepik.com